De wereld bevindt zich momenteel midden in een grote energietransitie van fossiele brandstoffen naar hernieuwbare energiebronnen. Eens het domein van de rijken en de extreem milieubewuste, zijn zonnepanelen de afgelopen jaren algemeen gangbaar geworden terwijl we op weg zijn naar een duurzamere toekomst. Klimaatactie heeft de verandering geleid, terwijl technologische vooruitgang ervoor zorgt dat deze oplossingen betaalbaarder en efficiënter zijn en langer meegaan dan ooit tevoren.

Maar ze hebben wel een houdbaarheidsdatum. Wat zal er over 25 jaar gebeuren, met miljoenen huizen die nu prat gaan op PV-systemen, samen met talloze bedrijven, openbare ruimtes en zonneparken? Krijgen we te maken met een nieuwe milieucrisis die wordt veroorzaakt door de enorme hoeveelheid panelen op de schroothoop?

De tijd staat aan onze kant, maar het probleem is enorm

Pas tussen 2040 en 2050 beginnen we een groot probleem te zien met afval van zonnepanelen, maar als het probleem zich voordoet, kan het enorm zijn. Schattingen zijn dat we meer dan 60 miljoen ton afval van afgedankte zonnepanelen zullen zien, wat meer dan 30 keer het afvalvolume is dat is veroorzaakt door wegwerpbare waterflessen in de Verenigde Staten.

Dan zijn er nog de kosten. De materialen die worden gebruikt om deze producten te maken, hebben een waarde van meer dan $ 16 miljard USD, en er zijn bepaalde componenten die giftig zijn - dus het is niet aan te raden ze op een stortplaats te gooien.

Waar zijn zonnepanelen van gemaakt?

Er is hier goed nieuws. Panelen zijn gemaakt van siliciumwafels - AKA-zand. Silicium is niet giftig en volledig recyclebaar, wat betekent dat dit onderdeel geen probleem zal zijn. Een ander groot onderdeel van deze panelen is glas – een ander vinkje omdat dit ook zeer goed recyclebaar is. Er zit ook ijzer en aluminium in - volledig herbruikbaar.

Hierdoor blijft er slechts een kleine hoeveelheid lood, chroom en barium over die giftig zijn en uit zonnepanelen aan het einde van hun levensduur kunnen lekken. De meeste componenten van de ontwerpen van vandaag kunnen worden gerecycled, wat goed nieuws is. Er zullen strategieën moeten worden ontwikkeld voor die giftige elementen, maar het probleem is niet zo erg als eerst werd gevreesd.

Er zijn polymeren, koper, zilverpasta en allerlei andere materialen die hergebruikt en gerecycled kunnen worden. Op dit moment kunnen we ongeveer 90 procent van alle materialen in één paneel recyclen. Dat wil niet zeggen dat er geen problemen zijn - er zijn nog een aantal dingen waaraan we moeten werken.

Het is belangrijk om de gevaarlijke stoffen niet te verdoezelen, en we zullen in de toekomst veilige manieren moeten ontwikkelen om ze te verwijderen, aangezien we ze niet zomaar op de vuilstort kunnen gooien. De kosten van recycling zijn ook een probleem, wat betekent dat er mensen en industrieën zijn die ze weggooien in plaats van de moeite te nemen ze te recyclen. De komende jaren moet het proces van recycling eenvoudiger en kosteneffectiever worden.