Het potentieel voor het gebruik van energie van de zon is vrijwel onbeperkt. In een enkel jaar baadt de aarde in voldoende zonlicht om de hele planeet 8000 jaar van stroom te voorzien, op basis van ons huidige verbruik. Maar hoeveel hiervan vangen we op?

Ondanks alle vooruitgang in de wereld om zonne-energie te gebruiken, betekent dit dat we slechts minder dan 0,01 procent van een bron opvangen die onbeperkte elektriciteit voor de hele planeet zou kunnen leveren.

Land blijkt de belangrijkste barrière te zijn bij het opvangen van zonne-energie
Zonneboerderijen hebben land nodig, en hoewel Australië beschikt over uitgestrekte, lege ruimtes die het hele jaar door zonlicht ontvangen, doen veel landen dat niet. Onderzoek heeft aangetoond dat als we in 2050 een punt kunnen bereiken waarop 80 procent van onze elektriciteitsbehoefte door zonne-energie wordt gedekt, dit een inzet van maximaal 5 procent van het land voor panelen zou vereisen.

Hoewel dit misschien niet veel klinkt, maakt alles wat in Europa door mensen is gemaakt - inclusief steden, dorpen, wegen en andere infrastructuur - slechts 4 procent van het beschikbare land uit. Dit geeft perspectief als het gaat om de enorme hoeveelheid panelen die nodig is om volledig duurzaam te worden met de zon.

Een door de Europese Unie gefinancierde studie gericht op het produceren van milieubeleidsmodellen stelt: "Als ten minste de helft van de geproduceerde elektriciteit uit zonne-energie komt, zou de benodigde grond meer dan 50 procent van de huidige stedelijke grond in de EU bedragen, meer dan 85 procent voor India , en meer dan 75 procent in Japan en Zuid-Korea.”

Zonne-energie gaat ruimtetijdperk

Een mogelijke strategie om onze voorraad te vergroten, is om panelen op satellieten in de ruimte te installeren, dichter bij de zon, die deze stroom vervolgens terug naar de aarde straalt.

Tot 60 procent van de energie gaat verloren tijdens de reis van de zon naar het aardoppervlak door de effecten van reflectie en absorptie.

China probeert dit te omzeilen door zonlicht dichter bij de bron op te vangen en dit vervolgens terug naar de aarde te sturen, zodat we toegang hebben tot nog meer hernieuwbare energiebronnen. De China Aerospace Science and Technology Corporation werkt aan 'Project Omega' en hoopt in 2050 resultaten te hebben.

Hoewel het op dit moment haalbaar is om panelen in de ruimte te installeren, is het ook duur, en de technologie om het terug naar de aarde te verzenden is niet volwassen.

Waarom onze bodem een ​​zorg is voor een duurzame toekomst

Hoewel het overschakelen op hernieuwbare energie een van de grootste wapens is die we hebben tegen koolstofemissies en door de mens veroorzaakte klimaatverandering, was het een lang gekoesterde overtuiging dat onze bodem dat ook was.

Onze bodem werkt als een gigantische spons, die koolstof opneemt, wat vervolgens de plantengroei stimuleert om nog meer koolstof in de atmosfeer op te nemen. Het is de natuurlijke verdediging van de aarde tegen overtollig koolstof. Maar als we meer bomen planten, vermindert dat de koolstof in de bodem, waarvan onderzoek heeft aangetoond dat het de klimaatverandering kan versnellen.

Het laat zien waarom hernieuwbare energie ons grootste wapen is in de strijd tegen klimaatverandering en waarom we moeten blijven werken om zoveel mogelijk zonlicht op te vangen dat we missen.