Ooit onbruikbaar geacht na de verwoestende kernsmelting van 2011, krijgt landbouwgrond in Fukushima , Japan, nu een tweede kans op leven.

Verschillende investeerders in Japan hebben een nieuw actieplan bedacht om het verlaten land te gebruiken voor de bouw van wind- en zonne-energiecentrales . Deze zullen vervolgens worden gebruikt om elektriciteit door heel Tokio te leveren.

Er zullen elf zonne-energiecentrales en nog eens tien windparken worden gebouwd, die naar schatting ongeveer 2,75 miljard dollar zullen kosten.

De regio heeft het beschadigde land van de ramp van 2011 op agressieve wijze getransformeerd, met één ontwikkeling, waaronder een voormalige golfbaan, die nu een knooppunt voor hernieuwbare energie wordt.

Japan steunt project voor hernieuwbare energie financieel

Het plan zal naar verwachting in maart 2024 worden voltooid en wordt ondersteund door een aantal investeerders, evenals door Mizuho Bank en de Development Bank of Japan. Daarnaast bevestigde een overheidsfunctionaris verder dat het $ 275 miljoen zal bijdragen aan subsidies met betrekking tot het project.

Planners die bij het project betrokken zijn, verwachten in totaal 21 centrales die naar schatting 600 megawatt aan elektriciteit zullen opwekken. Dit komt overeen met tweederde van wat een typische kerncentrale kan creëren.

De fabrieken en het systeem worden aangesloten via een netwerk van 80 kilometer - dat naar verwachting $ 266 miljoen extra zal kosten om te bouwen - en zal worden gecontroleerd door Tokyo Electric Power Company.

Deze transformatie zal plaatsvinden nadat Japan in 2018 83 procent van zijn energiebronnen uit nucleaire generatoren en fossiele brandstoffen heeft opgewekt. .

Het einddoel? Tegen 2040 wil Japan volledig worden aangedreven door hernieuwbare energie.

Wat was de kernramp in Fukushima?

In 2011 scheurde een tsunami van 10 meter lang door Fukushima, waarbij ongeveer 19.000 mensen omkwamen. Vervolgens stortte het neer in de kerncentrale van Fukushima.

Het resultaat was een reeks kernsmeltingen, waardoor radioactieve splijtstofstaven naar de regio ontsnapten, samen met schadelijk puin.

Onderzoekers proberen nog steeds de puinhoop van brandstof in de wateren van de reactoren op te ruimen, die nog steeds verspilling veroorzaken.

Over het algemeen zijn functionarissen van de fabriek er slechts in geslaagd om ongeveer 10 procent van de afvalbrandstof te lokaliseren die is achtergebleven bij de ramp. Bovendien lekt de fabriek nog steeds radioactief afval rechtstreeks in de Stille Oceaan, die op een afstand tot aan de westkust van de Verenigde Staten zou kunnen reizen.

Onderzoekers hopen nu dat op afstand bestuurbare robots kunnen helpen bij het lokaliseren van het verloren afval.